www.lighting-gallery.pl

Jeśli nie będzie to wielkim problemem to poproszę jeszcze o pomiar rezystancji uzwojeń - będzie komplet.

Posiedziałem, pomyślałem (i tak siedzę od 14 i liczę pierdoły mimo innych planów ) i na razie mniej więcej rozumiem zasadę działania układu bez kondensatora przesuwającego fazę. Układu z podwójnym kondensatorem nie dane jest mi na daną chwilę ogarnąć w zadowalającym mnie stopniu. Żeby poznać napięcia grzania skrętek należałoby przeliczyć rozkład napięć w obwodzie RLC który tworzą kondensator/y i uzwojenia. Przekładnie są już policzone z indukcyjności.

Uwaga, bardzo ostrożna teoria:
W stateczniku SBF1-40/220-LN-312 rezonans nastąpi dla 2 harmonicznej częstotliwości sieci w obwodzie LC tworzonym przez kondensator 1μF i uzwojenia statecznika oraz pierwotne uzwojenie transformatora żarzeniowego. Na uzwojeniach wtórnych transformatora w stanie rezonansu pojawi się wyższe napięcie, które zagrzeje skrętki, a na końcach lampy (dołączonej do szeregowego obwodu LC, który tworzy kondensator i uzwojenie pierwotne transformatora) pojawi się napięcie sporo wyższe od napięcia sieci. Zapłon lampy spowoduje stłumienie rezonansu, napięcie na uzwojeniu pierwotnym transformatora spadnie, a co za tym idzie zmaleją też napięcia na uzwojeniach grzejących skrętki. W tym momencie istotne działanie będzie wykazywał już tylko statecznik włączony szeregowo z rurą.

W układzie statecznika SBF1-40/220-CN-313 rezonans wydaje się występować w obwodzie dławika i szeregowo połączonych kondensatorów dających wypadkową pojemność 3,7μF, typową dla układu klasycznego z kondensatorem w który po zapłonie przeistacza się ten układ. Uzwojenie pierwotne transformatora żarzeniowego połączone jest niejako w "odczep" tak utworzonego układu rezonansowego - w momencie rezonansu nastąpi to samo co w układzie powyżej.

Zakładam, że kondensatory widoczne na schematach połączeń a umieszczone najprawdopodobniej wewnątrz stateczników mają nieistotnie małe pojemności i pełnią jedynie funkcję przeciwzakłóceniową, lub ewentualnie tłumią przepięcia, które mogłyby powstać przy pracy z wyjętą lampą. Ciągłe grzanie skrętek przy zużytej rurze i rytmiczne brzęczenie wydaje się być jasne - nie następuje zapłon, a więc i nie następuje trwałe stłumienie rezonansu do którego obwód oscylacyjnie raz po raz dochodzi.

Nigdy nie było mi to specjalnie potrzebne, ale chyba przyjdzie mi odświeżyć sobie pewną wiedzę elektrotechniczną.

Ciekawe dlaczego te układy były tak awaryjne, czyżby kondensatory szybko traciły swoje parametry?

Elektroservice napisał(a):Ciekawe dlaczego te układy były tak awaryjne, czyżby kondensatory szybko traciły swoje parametry?

To pewnie jeden z powodów. Ale innym, mniej oczywistym jest brak kontaktu metalowych obręczy trzonków ze stykami pomocniczymi umieszczonymi po obu stronach belki a połączonymi z metalową obudową, która tworzy elektrodę pomocniczą za rurą a która to obudowa wg opisu na schemacie i oprawie powinna być uziemiona.
Lub - bo to chyba najsensowniejsze wyjście - połączona z przewodem neutralnym sieci. Te pomocnicze styki często bywały... zamalowywane przy okazji malowania sufitów - sruuuuu, emulsją po oprawach - klasyka.

Niezrozumiały jest dla mnie brak kompatybilności z rurami T8, przynajmniej w wersji 40W. Wersji 20W dotychczas nigdy nie widziałem poza katalogiem, no ale rurę 18/20W można odpalić samym grzaniem skrętek (a niektóre egzemplarze i bez) co i najprawdopodobniej ma miejsce w dość prymitywnym układzie RS 20W (schemat IX w katalogu "Układy połączeń...").

Coś jeszcze na temat tych opraw pewnie dorzuci nam kolega Lampka.

lumix26 - dzięki! Tak teraz przyszło mi do głowy... wybacz, że tak wymyślam. Mógłbyś jeszcze sprawdzić, czy ten kondensator tam rzeczywiście istnieje? Czy pomiędzy stykami 3-6 i 4-7 rzeczywiście jest jakaś sensowna pojemność?

daylight napisał(a): Mógłbyś jeszcze sprawdzić, czy ten kondensator tam rzeczywiście istnieje? Czy pomiędzy stykami 3-6 i 4-7 rzeczywiście jest jakaś sensowna pojemność?

styki 3-6 - 15nF
styki 4-7 - 980nF

Czyli bez elektrody pomocniczej w postaci uziemionej/uzerowanej obudowy oprawy ten układ w ogóle nie działa ?
Ja kiedyś myślałem nad zastąpieniem zapłonnika w klasycznym układzie przekaźnikiem sterowanym czasowo, tzn po załączeniu zasilania oprawy zewrze styki grzejąc skrętki na jakieś 2-4s i następnie rozewrze, jednak doszedłem do wniosku, że to jeśli nawet by działało to mogłoby nie zawsze odpalić rurę (np rozwarcie styków przekaźnika w momencie gdy sinusoida przechodzi przez 0)

Myślę, że przekaźnik jest słabym pomysłem z racji tego że zapłon występuje na zasadzie zwarcia przez statecznik i skrętki, wiadomo prąd nie jest znaczny, ale styki mogą się zewrzeć. Prędzej jakiś triak czy coś...

Elektroservice napisał(a):Czyli bez elektrody pomocniczej w postaci uziemionej/uzerowanej obudowy oprawy ten układ w ogóle nie działa ?

będę niedługo robił filmik i zobaczymy co wyjdzie z tego

MercuryFenix napisał(a):Myślę, że przekaźnik jest słabym pomysłem z racji tego że zapłon występuje na zasadzie zwarcia przez statecznik i skrętki, wiadomo prąd nie jest znaczny, ale styki mogą się zewrzeć. Prędzej jakiś triak czy coś...

Zależy jaki przekaźnik, myślę, że nie zespawałoby styków przekaźnika takiego co ma In=10 czy nawet 5A przy Un=220V

Lumix, czekam na wyniki testów