Zjawisko zanieczyszczenia świetlnego stało się na tyle powszechne i dokuczliwe, że postanowiono je sklasyfikować. Klasyfikuje się je różnymi metodami. Najprostsze opierają się na obserwacji nieba i liczeniu widzialnych gwiazd w określonych rejonach nieba. Od 2001 roku istnieje też skala Bortle’a. Opracowana została przez astronoma amatora Johna Bortle’a. W ten sposób postanowił zwrócić uwagę na złą widoczność przeszkadzającą w obserwacji gwiazd. Jak sam twierdzi: Wielu z nas nigdy nie widziało naprawdę ciemnego nieba. Rzeczywiście, w Europie Środkowej miejsca oznaczone stopniem 1 i 2 praktycznie nie występują. Najciemniejsze miejsca na Ziemi zachowały się jeszcze w Afryce (Namibia), na pustyni Atakama w Chile oraz na wulkanie Manuza Kea na Hawajach.
Wspomniana skala Bortle’a bazuje głównie na widzialności szczegółów Drogi Mlecznej.
1. Niezwykle ciemno. Wstęga Drogi Mlecznej jest bardzo jasna i wyraźna. Otoczenie obserwatora jest właściwie niewidoczne.
2. Naprawdę ciemno. Chmury wyglądają jak czarne plamy, nie odbija się od nich żadne światło, widać wyraźnie strukturę Drogi Mlecznej.
3. Niebo na obszarami wiejskimi. Słabe zanieczyszczenie świetlne w pobliżu horyzontu, widać strukturę Drogi Mlecznej. W Polsce takie miejsca są
m.in. na Mazurach.
4. Między wsią a przedmieściem. Mocna poświata, chmury są oświetlone, widoczne są tylko najwyraźniejsze struktury Drogi Mlecznej.
5. Niebo przedmieść. Droga Mleczna niewyraźna, znaczne zanieczyszczenie świetlne w prawie wszystkich kierunkach. Chmury są jaśniejsze niż niebo.
6. Jasne niebo przedmieść. Niebo ma kolor szarobiały, chmury są niezwykle jasne, Droga Mleczna widoczna tylko szczątkowo.
7. Niebo na skraju miasta. Całe niebo pokryte szarawą poświatą, Droga Mleczna jest prawie niewidoczna.
8. Niebo dużego miasta. Niebo świeci na szaro-biało lub pomarańczowo, bez trudu można przeczytać gazetę.
9. Niebo nad centrum dużego miasta. Całe niebo jest jasno oświetlone, dobrze widoczny jest tylko Księżyc i kilka jaśniejszych gwiazd, ewentualnie
planety takie jak Jowisz czy Wenus.
Aby zwrócić uwagę na ten problem, chronić gatunki zwierząt aktywnych nocą oraz umożliwić astronomom prowadzenie obserwacji, na całym świecie tworzy się tzw. parki ciemnego nieba. W Polsce taki park znajduje się w Górach Izerskich.
Materiał źródłowy: Świat Wiedzy 9/2012