.Zdjęcia pochodzą z października 2014 roku - miałem jeszcze robić poprawki, ale nie wyszło jakoś... Tak prawdę mówiąc, to i tych nie planowałem, ale myślę sobie - mówi się od jakiegoś czasu o rozwałce, to nie zawadzi na wszelki wypadek cyknąć kilku ujęć. A i tak "kiedyś tam" zrobi się profesjonalną fotorelację. Jak to zwykle bywa, wspomniane "kiedyś tam" nie nastąpiło nigdy, ale fotki zrobione na szybko pozostały i bardzo mnie cieszy, że zdecydowałem się je zrobić
No to po kolejku.
Najpierw widok z ronda Wiatraczna:
Tu jako bonus - zdjęcie jednego z OZPR-ów na pętli tramwajowej (ten z pierwszych dwóch zdjęć):
Elewacja od strony ronda:
Elewacja południowo-zachodnia, widok od strony przejścia na Męcińską:
Ta sama elewacja, ale w widoku z al. USA:
Tak w ogóle to wielkie dzięki dla Amiśka za tak szczegółowe uwiecznienie tego miejsca. Dla mnie to cała masa wspomnień - od najwcześniejszych lat, które zanotowała moja pamięć, bywałem w tym sklepie, mimo iż znajduje się w sąsiedniej dzielnicy. Ale dojazd prosty - czymkolwiek co jedzie z okolic Targowej na Wiatraczną, praktycznie 20 minut jazdy. Praktycznie minimum raz, a często i dwa w miesiącu bywałem tam.
Ubywa tych miejsc z "mojego świata"... Takie sklepy są najlepsze dla człowieka, który musi coś kupić, a przytłacza go przestrzeń i atmosfera galerii lub supermarketu. A tyle tam było w wyposażeniu starocia wszelkiego, wszędzie znaczek "Społem", stare posadzki, oprawy świetlówkowe na suficie, regały, lady, nawet te czerwone folie naklejone na szyby spożywczego na parterze, miały klimat żywcem z PRL-u wyciągnięty.
No cóż - wszystko przemija, a ja mam wrażenie, że coraz bardziej i dynamiczniej odpływa w niebyt to, w czym wyrosłem, a nowego nie chcę znać, oglądać i korzystać bo po prostu - źle się w nowym czuję. I wśród nowej architektury, i infrastruktury (w tym oświetlenia), i w nowych wnętrzach. Pozostaje więc "okopać się" tu gdzie mieszkam, dopóki i to miejsce nie zacznie się zmieniać
...
Dodając do tego brak jakiegoś plastyka miejskiego, uporządkowania, ten cały urbanistyczny śmietnik jaki się nam serwuje od lat, nasze miasta zaczynają się zamieniać w naprawdę smutne i bezpłciowe przestrzenie. Dopiero teraz się mówi o tym, że tą architekturę należy chronić i restaurować poprawnie. O wiele za późno, jakieś 10 lat. Moje miasto (Puławy) zmieniły się na gorsze do tego stopnia, że nie wyobrażam sobie powrotu i życia tam kiedykolwiek, chyba, że na późną emeryturę, i to jeśli nie będę miał innego wyjścia. 
. U nas w bloku jest i winda, i schody - jak kto chce. A tam jakieś ewakuacyjne tylko znalazłem, ukryte, strome i bez oświetlenia - po omacku musiałem iść (wieczór był i czarnica totalna). Do tego labirynt korytarzy, jakieś kamery, fotokomórki... wrażenie jak z tego szpitala w filmie "Coma" 
Odebrałem, zapłaciłem i czym prędzej z powrotem na dół, do furtki i na normalną ulicę, pomiędzy normalne bloki z lat 60-tych.
