To prawda, to jest semafor samoczynnej blokady liniowej trzystawnej (po angielsku 3-aspect block signalling). Semafor taki ma białą etykietę z nazwą, pierwszy znak to jest litera A, co oznacza automatic block signaling (=samoczynna blokada liniowa), jeśli pierwszymi literami są "JP" oznacza to sygnalizację półsamoczynną plus informacja o położeniu zwrotnicy (junction point). Jest to szczególnie popularne w londyńskim metrze. Wskaźnik położenia zwrotnicy jest popularnie nazywany świńskimi uszami (pig's ears). Z kolei odpowiednik naszej tarczy ostrzegawczej (ang. repeater) w londyńskiej wersji wskazuje to samo, co normalny semafor, którego dotyczy, ale jest oznaczana żółtą tablicą z literą "R" jak repeater.
Stosowana na brytyjskich kolejach blokada trzystawna jest oczywiście podobna do naszej:
z kolei czterostawna wygląda tak:
a u nas tak
W liniach Central oraz Victoria stosuje się pociągi z sygnalizacją kabinową. W takim przypadku sygnalizacja jest nieco inna - te, które nie mają ATO (sygnalizacji kabinowej) nie mogą jechać, jeśli semafor pokazuje białe światło.
Trochę więcej informacji
jest tu.
Różnią się nieco przepisy związane z jazdą po szlaku z samoczynną blokadą liniową.
W metrze w Toronto wjazd na zajęty odcinek jest zabroniony. U nas przepisy PKP pozwalają na wjazd na zajęty odcinek SBL ale najpierw pociąg musi się zatrzymać (od tego jest wyjątek), nadać Rp1 i jechać dalej ostrożnie na widoczność z prędkością nie przekraczającą 20 km/h. Może potem przyspieszyć do dozwolonej prędkości po minięciu semafora z sygnałem zezwalającym na jazdę.