Parę neonów i ich widma, kombinacja dwupasmowa z luminoforem czerwonym i zielonym jak w lepszych ciepłobiałych kompaktach:

Neon z luminoforem trójpasmowym:

Neon z luminoforem jednopasmowym dla białych liter. Różowe litery zaś mają tylko czerwony luminofor, taki co jest jednym z trzech komponentów mikstur trójpasmowych:

Neon z białymi rurkami trójpasmowymi i niebieskie rurki z niebieskim luminoforem:

Tylko niebieski luminofor (zdjęcie cyfrą)

Ten sam tylko na analogu (widać dodatkową linię emisyjną rtęci o długości fali 405nm, co cyfra nie łapie):

Część rurek ma luminofor jednopasmowy, część trójpasmowy. Ogólnie to litery zapisane małą czcionką są już bardzo dojechane i ledwo świecą:


Zielony luminofor szerokopasmowy, taki jak spotykany w amerykańskich zielonych świetlówkach starej daty. Czerwone litery zamiast wypełnienia argonem i rtęcią są wypełnione faktycznym gazem neonowym:



Kolejny ciepłobiały szyld z ciepłobiałym luminoforem dwupasmowym:

Dzienna trójpasmowa kombinacja:

Rurki z gazem neonem i zielone rurki z luminoforem zielonym szerokopasmowym

Żółte rurki zawierające co najmniej luminofor czerwony i zielony oraz filtr usuwający emisję niebieską i seledynową:

Na koniec przykład osobliwego widma. Wygląda na to, że zastosowano luminofor co sam w sobie jest mieszanką klasycznego luminoforu szerokopasmowego oraz współczesnego luminoforu czerwonego (takiego jak stosowany w świetlówkach trójpasmowych). Obserwujemy zarówno rozmytą emisję luminoforu szerokopasmowego i punktową emisję luminoforu czerwonego. Przy czym jest historyczny precedens pod tym względem, że były świetlówki o barwie 740 universal white co miały trochę podobną mieszaninę luminoforów:
