Kiedyś widziałem z daleka brutto ciągnięte przez orionowskie 303E o numerach EU07-441 i EU07-399, połączone warkoczami. Niestety przemknęły szybko i zanim dotarłem do miejsca z którego mógłbym je uchwycić to dawno już ich nie było.
Za to mam zdjęcie warkoczy łączących człony lokomotyw dwuczłonowych ET41. Zasadniczo pod względem elektrycznym ET41 (analogicznie też czechosłowackie ET40) odpowiada parze spiętych EU07, w praktyce jedyną różnicą jest obecność przejścia międzyczłonowego umożliwiającego zmianę kabin bez wychodzenia na zewnątrz. Teoretycznie po rozpięciu członów w ET40 i ET41 można by każdą połówką samodzielnie manewrować. Poza tym można przerobić pojedynczy człon ET41 przez dodanie kabiny na EU07 i faktycznie zdarzyło się to trzykrotnie (ex jamnikami są siódemki o numerach 537, 544, 545).

Kompletne zestawy gniazd są po obu stronach, lecz wystarczy, że są podłączone po jednej stronie:


W niektórych EU07 i ET41 gniazda sterowania wielokrotnego wymieniono na nowe:




Niektóre ET41 po modernizacji (da się rozpoznać tę modernizację po połówkowych pantografach) mają zachowane stare gniazda lecz jednocześnie mają też nowe, dlaczego tak jest to sam do końca nie wiem:

Jeśli chodzi o dwuczłony to radzieckie ET42 są mocno odmienną bajką w porównaniu do ET40 i ET41. Te lokomotywy były od początku zaprojektowane jako dwuczłonowe i niemożliwa jest przeróbka na jednoczłona. ET41 przy przejściu międzyczłonowym mają pustą przestrzeń z dociążającym balastem, która odpowiada drugiej kabinie w EU07, kwestia wywodzenia się konstrukcji dwuczłona jako modyfikacji konstrukcji jednoczłonowej. Człony ET42 zaś są odpowiednio krótsze o tą przestrzeń, dzięki temu cała przestrzeń maszynowni jest zagospodarowana i niektóre elementy aparatury (w tym wentylatory) znajdują się także tuż przy przejściu międzyczłonowym. Te założenia są też widoczne w kilku innych szczegółach, choćby jest poprowadzony przewód WN między członami dzięki czemu całość jest zasilana z jednego pantografu. Standardowo grupy silników są przełączane tak, że w każdym członie niezależnie najpierw łączone są 4 silniki w szereg, a następnie 2 szeregowe grupy są łączone równolegle. Istnieje też alternatywny sposób rozruchu. Otóż ET42 jest jedyną serią dwuczłonów w Polsce w której można połączyć wszystkie 8 silników w szereg.


W temacie łączenia na warkocze warto też wspomnieć o wycofanych już wukadkach EN94 w których mimo zastosowania sprzęgów Scharfenberga nie zastosowano ukrótnienia przez klawiaturę:


EZT na 800V o oznaczeniach EW90, EW91 i EW92 miały podobne rozwiązanie. Swoją drogą w części tych EZT przerobiono oświetlenie z żarowego na świetlówkowe:
http://as.rumia.edu.pl/tt/plany/ew/ew91/91.09s.2.jpg